Zumaia, Deba eta Mutriku arteko itsaslabar ikusgarri hauek gure planetaren historiaren 60 milioi urtetako informazioa gordetzen dute, harri geruza bakoitza liburu erraldoi baten orrialdea izango balitz bezala. Ingurune honetako egitura geologikoari Flysch izena ematen zaio.

Deba, Mutriku eta Zumaiako udalerriek Euskal Kostaldeko Geoparkea osatzen dute. Geoparke bat ondare geologiko berezia duen lurraldea da eta 2010 urteaz geroztik Europako eta Munduko Geoparkeen Sarean barneratuta dago. 2015 urtean UNESCOren Munduko Geoparkea izendatu zen.

Fosilak dira harrizko liburu honen pertsonaiak. Arroketan ondo kontserbatzen dira duela milioika urte inguru honetan bizi ziren animalien arrastoak eta informazio oso baliagarria eskaintzen dute eta Lurren historia berreraikitzen laguntzen dute. Bertako fosilen ikerketari esker badakigu Zumaia ingurua sakonera handiko itsaso batean kokatzen zela, duela 50 milioi urte inguru.

Foraminiferoak bezalako mikrofosilak dira arroketan agertzen diren fosil ugarienak eta anitzenak, baina duten tamaina txikiagatik ezin dira ikusi begi bistaz. Hala ere, zientzialarien informazio iturri nagusienak dira eta hainbat ikerketa lan egiteko erabiltzen dira.

Makrofosilen artean tamaina eta forma ezberdineko maskorrak ikus daitezke; hala nola, ammoniteak, inozeramidoak eta ekinidoak.

Antzinako itsas hondoetan bizi ziren organismoek euren gorputza babestean, mugitzean edota elikatzean arrastoak uzten zituzten sedimentuetan. Arrasto horien fosilei iknofosil deritze. Zumaiako labarretan ugariak, anitzak eta ikusterrazak dira. Horregatik, mundu mailako erreferentzia bilakatu dira.